szkło

Rodzaje szkła stosowane w balustradach i zadaszeniach

Szkło – informacje ogólne

Szkło jest to materiał nieorganiczny, schłodzony do stanu stałego bez krystalizacji (definicja wg normy amerykańskiej ASTM-162 1983).

Skład szkła to przede wszystkim piasek kwarcowy oraz dodatki, takie jak węglan sodu (Na2CO3) i węglan wapnia (CaCO3), topniki: tlenek boru (B2O3) i tlenek ołowiu(II) (PbO), a także pigmenty, którymi są zazwyczaj tlenki metali przejściowych, kadmu, manganu i inne. Surowce te miesza się i topi w piecu w temperaturze 1200–1300°C, a następnie kształtuje przed pełnym skrzepnięciem.

Zalety szkła

  • odporność na działanie kwasów
  • izolacyjność cieplna i elektryczna
  • niepalność
  • przepuszczalność świetlna – ok. 90% promieniowania widzialnego
  • szerokie możliwości kolorystyczne
  • izotropowość

Szkło bezpieczne – informacje ogólne

Szkło stosowane m. in. w budownictwie i architekturze do wykonywania wypełnień balustrad, zadaszeń, drzwi, ścianek osłonowych, konstrukcji schodów, podłóg, itp. Jest to szkło, które nie cechuje kruchość, a po ewentualnym rozbiciu nie rozpada się na długie ostre kawałki, grożące poważnymi urazami.

Rodzaje szkła bezpiecznego

  1. Zbrojone

Szkło z wtopioną metalową siatką zbrojeniową zapobiegającą wypadaniu kawałków szkła, w taflach o grubości od 5 do 8mm.

  1. Hartowane – ESG

Szkło poddane procesowi hartowania, który zwiększa jego wytrzymałość mechaniczną na stłuczenie i wygięcie oraz wytrzymałość termiczną na powierzchniową różnicę temperatur (np. nagłe schłodzenie lub ogrzanie). Proces ten polega na podgrzaniu szkła do temperatury 620 – 680°C, a następnie bardzo szybkim schłodzeniu sprężonym powietrzem. Powoduje to zmianę mikrostruktury szkła, nie wpływa na wygląd zewnętrzny. Szkło hartowane oznacza się skrótem ESG (z jęz. niem. Einscheiben Sicherheitsglas). Szkło hartowane po rozbiciu rozpada się na drobne, tępe elementy. Szkło hartowane produkowane jest w taflach o grubości od 4 do 19mm.

  1. Hartowane – TVG

Szkło półhartowane, termicznie wzmocnione. Ma zwiększoną wytrzymałość mechaniczną i termiczną, choć mniejszą od szkła hartowanego ESG. Wzmacnianie termiczne polega na procesie podgrzania i schładzania szkła, podobnie jak w przypadku hartowania. Różnica polega na wolniejszym etapie schładzania, które powoduje powstanie w szkle naprężeń ściskających, zwiększających jego wytrzymałość. Szkło wzmacniane termicznie oznacza się skrótem TVG (z jęz. niem. Teilvorgespanntes Glas). Podstawową cechą wyróżniającą jest charakterystyczna siatka spękań: szyba rozbija się na większe kawałki niż szkło hartowane, a pęknięcia rozchodzą się w kierunku krawędzi, co sprawia że szyba po zniszczeniu nie wypada z ramy. Szkło półhartowane produkowane jest w taflach o grubości od 4 do 12mm.

  1. Wielowarstwowe (laminowane, klejone) – VSG

Szkło złożone z dwóch lub więcej tafli szkła sklejonych substancją organiczną o dużej przepuszczalności światła (np. za pomocą folii lub żywicy). Szkło laminowane oznacza się skrótem VSG (z jęz. niem. Verbund Sicherheitsglas). Szkło takie nie rozsypuje się po rozbiciu, a w miejscu uderzenia powstaje splot promieniście rozchodzących się pęknięć. Szkło laminowane produkowane jest w taflach o grubości od 4 do 40mm.